postremo in hanc devenit sententiam, se nullo alio pacto
nullaque alia meliori via aut saniori modo et ratione pa-
triæ et Christianæ reipublicæ prospicere posse, quam si
tot ingruentibus malis unicum illud salutiferum remedium
a se adhibeatur, quo alios quam plurimos se longe et absque

ulla comparatione majores et potentiores Principes
in similibus et forte etiam multo minoribus pericu-
lis et angustijs constitutos summa cum ipsorum lau-
de et suorum singulari cum beneficio et emolumento
usos fuisse, humanarum rerum tradit historia, videlicet
se Principatu suo sponte abdicando eique cedendo, et
ipsum alteri tradendo, Qua in re animadvertens præterea
dictus Princeps quam plurimis etiam alijs rebus opus
esse⁴ ad eiusmodi deliberationem effectuandam, resque omnes

stabiliendas et firmandas, ac cum primis et ante omnia
necessario sibi cogitandum fore de Principe cessionario⁵, in quem
Provinciam suam Transÿlvanicam iusto et bono titulo
conferre possit, item de modo faciendæ eiusmodi cessionis
et translationis, similiter quid⁶ de sua ipsius persona, de sere-
nissima sua Conjuge in posterum statuendum sit, cum
haud quaquam conveniens esset, tantum ac talem Prin-
cipem, optimis imo sanctissimis moribus imbutam, et
cœlestibus virtutibus exornatam ex⁷ augustissima
omnium tot Cæsarum et maximorum Regum et
Archiducum Austriaca Domo natam, hac occasione

 

---

4 Einschub.
5 Einschub.
6 Einschub.
7 Korrektur, urspr. ac